Zyc to nie pragnac

Pragnienie jest rzecza ludzka, pragniemy caly czas, a bez pragnienia cel naszego zycia nie jest okreslony bedziemy zyc tylko dlatego, ze dano nam zycie zagubione w srodku ogromnej przestrzeni mozliwosci. Niemniej jednak wydaje sie, ze myslenie, ze poniewaz pragniemy, bedziemy w stanie i bedziemy mieli cel naszych srodków, wydaje sie daleko idace. Zycie to spotkania, niespodziewane, sukcesy i porazki. W konsekwencji niektóre z naszych pragnien nigdy nie moga zostac zrealizowane, a w tym dyskursie chodzi o przemyslenie naszego bytu w rozleglym swiecie pragnien, a praca ta przechodzi przez retrospekcje historii dominacji, a nastepnie prace filozoficzna, w której na nowo rozwazamy nasz byt i jego ostatecznosc, która jest jednoczesnie duchowa, spoleczna i intelektualna.